|
Bir zamanlar,
bir köyde bir adam yaşıyormuş. Bu adamın bir eşeği varmış. Fakat, adam çok
yoksul olduğu için eşeğine doğru dürüst yem veremiyormuş. Eşek de bu yüzden çok
zayıfmış. Herkes eşeğe çok acıyormuş.
Eşeğiyle
taşıdığı odunları satarak geçimini sağlayan bu yoksul adam, eşeği işe yaramaz
hale gelince kara kara düşünmeye başlamış. Bu arada yoksul adamı tanıyan
padişah onun bu halini öğrenmiş ve :
-Görüyorum
ki, eşeğinin durumu çok kötü. Buna gönlüm razı değil. Şu eşeği ver de atların
yanında beslensin, demiş.
Adam
sevinmiş ve eşeğini at bakıcısına teslim etmiş. Atların yanına giren eşek,
onların besili ve bakımlı olduğunu görünce:
- Ey
Allah’ım!
Ben senin yarattığın değil miyim? Şu atlara baktıkça halime üzülüyorum. Keşke
bende at olsaydım.
Birkaç
gün sonra askerler ahıra gelerek bütün atları eyerleyip savaşa gitmişler. Kırk
gün sonra atlar geri dönmüş. Dönmüş ama, her birinin gövdesi, başı ve ayakları
kılıç ve ok darbeleri ile yara bere içindeymiş.
Eşek
bu durumu görünce, söylediklerinden pişman olmuş ve haline şükretmiş.
SORULAR
1- Eşek neden
zayıfmış?
……………………………………………………………………………………………………
2- Yoksul adam geçimini nasıl
sağlıyormuş?
……………………………………………………………………………………………………
3-Padişah yoksul adamın eşeğini görünce ne demiş?
……………………………………………………………………………………………………
4- Atların durumları nasılmış?
……………………………………………………………………………………………………
5- Atlar nereye
gitmişler?
……………………………………………………………………………………………………
6- Atların yaralı hallerini görünce haline kim şükretmiş?
……………………………………………………………………………………………………
Tamamını görmek için dosya konumunu indirmelisiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönderme